چو بشنوی سخن اهل دل؟!_ مگو که “خطا” ست!!؟ سخن شناس نِئی، دلبرا، “خطا” اینجاست حافظ، غزل شماره‌ی ۲۲ * “بانگ بر مادر” وقتی به جهل جوانی، بانگ بر مادر زدم!!؟ _دل آزرده به کنجی نشست و، گریان همی‌گفت: _مگر خردی فراموش کردی که، درشتی می‌کنی؟ چه خوش گفت “زالی” به فرزند خویش!؟؟:_ چو دیدش… ادامه خواندن گفتار شماره‌ی ۲۲۶_فلسفه‌ی انتظار بزرگ، بخاطر ظهور رهایی بخش اعظم