Category: نقد راستین

خوش بود تا محک تجربه آید به میان  تا سیه روی شود، هر که درو، غش، باشد حافظ، غزل ۱۵۵ * از صحبت دوستی به رنجم کاخلاق بدم، حَسَن نماید عیبم، هنر و کمال بیند خارم، گل و یاسمن نماید کو دشمن شوخ چشم بی‌باک/ ناپاک تا عیب مرا به من نماید گلستان، باب چهارم=در… ادامه خواندن گفتار شماره‌ی ۲۶۴ _واکنش در برابر انتقاد، ضرورت نقد اندیشه و گفتار

“صاحبدلی” به مدرسه آمد ز خانقاه بشکست عهد صحبت اهل طریق را!!گفتم میان عالِم و، عابد، چه فرق بود؟؟!!تا اختیار کردی از آن(عابد)، این فریق را؟؟گفت: آن(عابد)، گلیم خویش، بدر می‌برد ز موجوین(عالِم) جهد می‌کند، که رهاند “غریق” راسعدی، گلستان ، باب ۲/ح۳۷ _روشنفکری، رکن برتر انسانی، در بلندای زمان آینده در گفتار پیشین_گفتار شماره‌ی ۲۴۳… ادامه خواندن گفتار شماره‌ی ۲۴۴_تعهد پزشکی بقراطی، و تعهد اجتماعی روشنفکری